Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010

Disorder...




Μέρος Α

Μιας και ξεκινήσαμε με ταινία ας συνεχίσουμε με ταινία…πρόσφατα είδα το control…νταξι καλή ταινια,πολύ είπαν ότι παρουσιάζει τον Curtis σα μαλακα,αλλα ισα ισα τον παρουσιάζει πολύ ανθρώπινο και καθόλου μαλακα,δεν ξέρω αν οι μαυροντυμένες νεκρόφιλες groupies περίμεναν κάτι που θα τον παρουσίαζε πιο πολύ σαν είδωλο…τέλος πάντων η ταινία ήταν καλούτσικη ,να την δείτε

Αφού είδα την ταινία την επομένη μέρα έψαξα τα cd μου ,βρήκα το unknown pleasures και τίναξα τις σκόνες από πάνω του….

Μέρος Β

Έχω αφήσει το cd στο τραπέζι του καθιστικού , έχει έρθει το βραδάκι και ετοιμάζομαι να βγω…φεύγοντας περνώ το cd το όποιο βαζω στο cd player του αυτοκίνητου…αρχίζει ένας σπαρταρηλιστουλης ρυθμός με ντραμς και εν συνεχεία μπουκάρει το μπάσο(ρε μαγκα καιρό είχα να ακούσω αυτόν τον δίσκο),εν συνεχεία η κιθάρα και μετά …

«.I've been waiting for a guide to come and take me by the hand
Could these sensations make me feel the pleasures of a normal man?
New sensations barely interest me for another day
I've got the spirit, lose the feeling, take the shock away»

H φωνή του Ιan Curtis… είναι μια φωνή που,πώς να την πω αν τα συναισθήματα της αποστροφής και της ανίας για την ρουτίνα του μέσου ανθρώπου τραγουδούσαν θα διάλεγαν αυτήν την φωνή.

Ανάμεσα στο πρώτο και στο δεύτερο κουπλε το μπάσο ταξιδεύει προς την δύση και η κιθάρα προς την ανατολή-με εξίσου ταξιδιάρηδες διαθέσεις κοντοστέκονται λίγο και…

It's getting faster, moving faster now, it's getting out of hand
On the tenth floor, down the back stairs, it's a no man's land
Lights are flashing, cars are crashing, getting frequent now
I've got the spirit, lose the feeling, let it out somehow

Για άλλη μια φορά η φωνή του Curtis μπαίνει στα αυτιά μου και με τον τρόπο που λίγη ήχοι μπορούν μεταφέρεται στην ραχοκοκαλιά μου και ταξιδεύει προς τα κάτω μεταδίδοντας την ανατριχίλα στο υπόλοιπο σωμα μου.

Ανάμεσα στο τρίτο και στο τέταρτο κουπλε το μπάσο και η κιθάρα που πριν ταξίδευαν προς διαφορετικές κατεύθυνσης συναντιούνται κάπου πάνω από τον Ειρηνικό ωκεανό δένουν τα δάχτυλα τους μετάξι τους και αρχίζουν να περιστρέφονται ανεβαίνοντας πιο ψηλά στον ουρανό Ιan μπαίνει με περισσότερο πάθος αυτήν την φορά

What means to you, what means to me, and we will meet again
I'm watching you, I'm watching her - I take no pity from your friends
Who is right, who can tell, and who gives a damn right now?
Until the spirit, new sensation takes hold - then you know –

Προς το τέλος του κουπλε το μπάσο γίνεται πιο έντονο και ο Ian μας αποχαιρέτα με

I've got the spirit, but lose the feeling, feeling, feeling feeling feeling feeling feeling


Tι κομματάρα, 3:32 δεν φτάνουν να την απόλαυσης , παταω το πίσω και μετά το repeat στο cd-οφονο μέχρι να φτάσω στον προορισμό μου το τραγούδι έχει ακουστεί 6 φορές… είναι πραγματικά εξαίσιο τραγούδι!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου